( เอเอฟพี ) – “โดยพื้นฐานแล้วพวกมันเป็นม่านแห่งความตาย” นักประดาน้ำฉลาม วอลเตอร์ เบอร์นาดิส กล่าวขณะที่เขาเอื้อมมือข้ามเรือยางตามราศีเพื่อดึงตาข่ายขึ้นมาในน่านน้ำกึ่งเขตร้อนของแอฟริกาใต้ตะวันออกตาข่ายยาว 200 เมตร (- หลา) มีไว้เพื่อปกป้องนักว่ายน้ำที่อาบแดดบนชายหาดที่มีต้นปาล์มเรียงรายของชายฝั่งตะวันออกจากการโจมตีของฉลามแต่นักอนุรักษ์กล่าวว่า อวนดักจับสัตว์ ขนาดใหญ่ ที่แหวกว่ายใกล้ชายฝั่งเกินไป ทำให้ไม่มีความแตกต่างระหว่างฉลาม โลมา พะยูน เต่าทะเล และปลาวาฬ
เบอร์นาร์ดิสซึ่งลาออกจากงานสอนเพื่อพานักท่องเที่ยว
มาเผชิญหน้ากับฉลามและทำลายสถิติกล่าว ปลา.นักล่าได้รับชื่อที่ไม่ดีในปี 1950 เมื่อการโจมตีที่ร้ายแรงหลายครั้งกระตุ้นให้ผู้คนทิ้งหาดทรายสีขาวที่เป็นที่นิยมในจังหวัด KwaZulu-Natal ซึ่งปัจจุบันดึงดูดผู้เข้าชมมากกว่าหกล้านคนในแต่ละปีภาพยนตร์ระทึกขวัญเรื่อง “Jaws” ของสตีเวน สปีลเบิร์กในปี 1975 ได้สร้างความหวาดกลัวด้วยการดึงเอาจินตนาการของสาธารณชนโดยให้ฉลามเข้าใจผิดว่าเป็นสัตว์กินเนื้อมนุษย์ตื่นตระหนก อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของจังหวัดได้ตั้งเป้าหมายที่จะป้องกันฉลามให้ห่างจากนักท่องเที่ยวชายหาดที่ขี้กลัว
ทุกวันนี้ ชายหาด 37 แห่งเรียงรายไปด้วยแหและเส้นกลองที่ทอดยาวกว่า 300 กิโลเมตร (190 ไมล์) ทางเหนือและใต้ของเมืองหลวงของจังหวัดเดอร์บัน
– ไม่มีรสนิยมของมนุษย์ -อุปสรรคเหล่านี้สร้างความมั่นใจให้กับนักท่องเที่ยวได้สำเร็จ
ผู้คนจำนวนมากใช้เวลาช่วงฤดูร้อนในซีกโลกใต้ในควาซูลู-นาตาล โดยบรรจุเต็นท์และร่มกันแดดตามชายหาด แม้ว่าปีนี้จะเข้าถึงได้จำกัดเนื่องจากไวรัสโคโรนา
คณะกรรมการฉลามควาซูลู-นาทาล (KZN) ที่ได้รับทุนสนับสนุนจากสาธารณชนระบุว่าไม่มีรายงานการพบฉลามถึงตายแม้แต่ครั้งเดียวในพื้นที่คุ้มครองตลอดกว่า 67 ปี
ทว่าตัวเลขบ่งชี้ว่าผู้ล่าไม่ค่อยโจมตีมนุษย์ โดยไม่คำนึงว่าพวกมันจะถูกแยกด้วยแหหรือไม่
ในปี 2019 มีรายงานการโจมตีฉลามประมาณ 100 ตัวทั่วโลกเท่านั้น ตามบันทึกที่รวบรวมโดยมหาวิทยาลัยฟลอริดา
โดยปกติแล้ว เนื้อมนุษย์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของอาหารของฉลาม
ซึ่งประกอบด้วยปลาขนาดเล็กกว่าและสัตว์อื่นๆ เช่น แมวน้ำและปลาหมึกเป็นส่วนใหญ่
ฉลามเพียงห้าในร้อยสายพันธุ์เท่านั้นที่ถือเป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์ รวมถึงฉลามกระทิงและเสือโคร่งที่ดุร้ายอย่างไรก็ตาม การเก็บให้ห่างจากผู้คนนั้นมีค่าใช้จ่ายอื่นๆ
ในแต่ละปีมีฉลามอย่างน้อย 400 ตัวที่หายใจไม่ออกหลังจากติดแหและขอเหยื่อไว้นานเกินไป คณะกรรมการ KZN Sharks กล่าว
ประมาณ 50 ชนิดเป็นสายพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครองโดยอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ (CITES) เช่น นกหัวขวานและหัวค้อน
– การรักษาความปลอดภัย ‘เท็จ’ -“ในปี 2019 เราจับสัตว์ได้ 690 ตัว” Matt Dickens หัวหน้าฝ่ายวิจัยของ KZN sharks board ซึ่งปกป้องสิ่งกีดขวางดังกล่าว
“หลายคนถูกปล่อยทั้งเป็น” เขากล่าวเสริม โดยสังเกตว่าการประมงเชิงพาณิชย์ในแอฟริกาใต้จับได้มากกว่า 10 เท่า
นักประดาน้ำฉลามและมัคคุเทศก์ Gary Snodgrass ถูกบังคับให้เปลี่ยนชื่อหนึ่งในทัวร์ของเขาเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเนื่องจากการพบเห็นบางชนิดกลายเป็นของหายาก
“เราเคยเรียกมันว่าการดำน้ำฉลามเสือ” Snodgrass อธิบาย ขณะที่นักท่องเที่ยวที่มีความสุขในชุดอุปกรณ์ดำน้ำลื่นไถลลงไปในมหาสมุทรที่วาววับจากเรือยางของเขา
“เราไม่สามารถเรียกมันว่าการดำน้ำฉลามเสือได้อีกต่อไปเพราะเราพบเห็นพวกมันน้อยมาก… จำนวนพวกมันลดลงอย่างมาก”
ประชากรฉลามทั่วโลกถูกคุกคามจากการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัย การตกปลามากเกินไป และการค้าหูฉลามที่ร่ำรวย
แนะนำ : ข่าวดารา | กัญชา | เกมส์มือถือ | เกมส์ฟีฟาย | สัตว์เลี้ยง
