การสำรวจร่วมกันของฟิสิกส์สมัยใหม่ในยุคแรก
และการเคลื่อนไหวทางศิลปะเหนือจริงเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำแสดงให้เห็นว่าการปฏิวัติในศตวรรษที่ 20 เหล่านี้มีความเหมือนกันมากกว่าที่เราคิด ฟิลิป บอลล์อธิบาย
สถิตยศาสตร์ ศิลปะ และวิทยาศาสตร์สมัยใหม่
เกวิน พาร์กินสัน
สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล: 2008. 294 pp. $60.009780300098877 | ไอ: 978-0-3000-9887-7
ศิลปินเซอร์เรียลลิสต์ที่ทำงานในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 รวมทั้ง André Breton, Max Ernst, Man Ray และ Salvador Dalí ทำให้ผู้ชมสับสนโดยใช้การวางเคียงกันที่แปลกและคลุมเครือและการบิดเบือนของวัตถุและรูปภาพ ในช่วงเวลาเดียวกัน ทฤษฎีสัมพัทธภาพและทฤษฎีควอนตัมทำให้นักวิทยาศาสตร์ไม่สงบด้วยแนวคิดเกี่ยวกับเวลาและพื้นที่พลาสติก ความจริงหลายประการ และความท้าทายต่อเวรกรรม
The Vertigo of Eros ของ Roberto Matta สื่อถึงการชนกันและความสับสนของฟิสิกส์สมัยใหม่ เครดิต: © ADAGP, PARIS AND DACS, LONDON 2008/© 2007 MUS แห่งศิลปะสมัยใหม่ นิวยอร์ก/สกาลา ฟลอเรนซ์
สถิตยศาสตร์ ศิลปะ และวิทยาศาสตร์สมัยใหม่แสดงให้เห็นว่าลิงก์มีความชัดเจน ไม่ใช่การเปรียบเทียบแบบผิวเผินที่นำมาใช้ในการหวนกลับ ศิลปิน Surrealist อ้างถึงทฤษฎีสัมพัทธภาพและกลศาสตร์ควอนตัมซ้ำแล้วซ้ำเล่าในงานเขียนของพวกเขา Dalíตั้งใจให้นาฬิกาที่หลบตาของเขาเพื่อพาดพิงถึงกาลอวกาศที่บิดเบี้ยวโดยอธิบายว่าเป็น “Camembert ที่นุ่มนวลของเวลาและพื้นที่” การศึกษาของ Gavin Parkinson ขจัดข้อโต้แย้งใดๆ เกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างสถิตยศาสตร์กับฟิสิกส์ และทำให้คุณสงสัยว่าเหตุใดจึงไม่สร้างมาก่อน
นักประวัติศาสตร์ศิลปะที่สถาบัน Courtauld ในลอนดอน พาร์กินสันวาดภาพช่วงเวลาระหว่างปี ค.ศ. 1920 และ 1940 ที่ดึงดูดใจ เมื่อความทันสมัยเฟื่องฟูและก่อให้เกิดการหมักทางปัญญาที่ก่อให้เกิดวารสารระดับสูงจำนวนมากที่ซึ่งศิลปะและวิทยาศาสตร์มาบรรจบกัน เขาท้าทายมุมมองที่เรียบง่ายของนักฟิสิกส์และนักเขียน ซี.พี. สโนว์ว่า ‘สองวัฒนธรรม’ ของศิลปะและวิทยาศาสตร์ไม่มีอะไรจะพูดต่อกัน และถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ไม่มีภาษาใดที่จะพูดร่วมกันได้
สะพานเชื่อมที่สำคัญระหว่าง Surrealists และนักฟิสิกส์
คือ The New Scientific Spirit ซึ่งเป็นหนังสือที่ตีพิมพ์ในปี 1934 โดยนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส Gaston Bachelard บาเชลาร์ดฝึกฝนวิชาเคมีและฟิสิกส์อย่างแพร่หลายในบทกวีโปรโต-เซอร์เรียลลิสต์ของพอล เอลูอาร์ดและพอล วาเลรี เมื่อเห็นความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์เป็นชุดของการกระโดดมากกว่าที่จะค่อย ๆ ก้าวหน้า ตำแหน่งนี้มาจากนักประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ Thomas Kuhn Bachelard ถือว่าเวลาของเขาเป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงทางปัญญาอย่างรวดเร็ว ในช่วงยุคปฏิวัติ เขากล่าวว่า มีช่วงเวลาที่ความคิดเก่าแตกสลาย แต่ความคิดใหม่ยังไม่ตกผลึก เมื่อเราต้องพิจารณาความคิดที่ดูเหมือนไร้เหตุผลซึ่งขับเคลื่อนด้วยโมเมนตัมของพวกมันเอง
ไม่น่าแปลกใจที่ฟิสิกส์ใหม่จะดึงดูดวงดนตรีที่หลากหลายและผันผวนซึ่งประกอบขึ้นเป็น Surrealists ด้วยแรงบันดาลใจจากแนวคิดเชิงปรัชญาที่ลึกซึ้ง กระทั่งครุ่นคิด ศิลปินเหล่านี้ต้องการละทิ้งความแน่นอนสบายๆ ของงานที่เป็นตัวแทน ในขณะที่หลีกเลี่ยงการถอยกลับไปสู่เวทย์มนต์ที่สิ่งที่เป็นนามธรรมทั้งหมดคุกคาม สำหรับนักเซอร์เรียลลิสต์หลายคน ศิลปะเป็นวิธีสำรวจโลก โดยเฉพาะตัวตน อิทธิพลของจิตวิเคราะห์ของซิกมันด์ ฟรอยด์ที่มีต่อพวกเขาได้รับการบันทึกไว้เป็นอย่างดี แต่ฟิสิกส์ก็เสนอการพิสูจน์แนวความคิดของพวกเขาด้วย จิตรกร Roberto Matta กล่าวว่า Albert Einstein มีความสำคัญพอ ๆ กับ Freud ต่อศิลปินสมัยใหม่ และเติมรูปภาพของเขาด้วยตาราง geodesic space-time เหมือนกับที่ตอนนี้ใช้เพื่อแสดงหลุมดำและรูหนอน วาเลรีผู้เป็นพหูสูตผู้ให้คำปรึกษาของเบรอตง ได้ปลูกฝังมิตรภาพกับนักฟิสิกส์ Paul Langevin และ Louis de Broglie, Jean Perrin, Niels Bohr และ Einstein
นักฟิสิกส์บางครั้งตอบสนอง Marie-Antoinette Tonnelat เพื่อนร่วมงานของ de Broglie กล่าวในปี 1952 ว่า “ในทางฟิสิกส์เช่นเดียวกับในการวาดภาพ สถิตยศาสตร์ปฏิเสธความเป็นไปได้ของคำอธิบายที่ไม่ได้ประทับตราของผู้สังเกตการณ์อย่างชัดเจน” เราสร้างสิ่งที่เราเห็น ในปี 1934 นักปรัชญา อองรี-ชาร์ลส์ ปุยก์ เขียนว่าในฟิสิกส์สมัยใหม่ “การพรรณนาความเป็นจริงอย่างแท้จริงได้เปิดทางให้การพิจารณาที่คลุมเครือของเอกภาพซึ่งกำหนดไว้โดยพลการไม่มากก็น้อย”
ไม่มีศิลปินหัวรุนแรงคนไหนสามารถต้านทานข้อความนี้ได้ ดังนั้น Surrealists จึงพยายามเกณฑ์ฟิสิกส์เพื่อทำให้อคติของเราไม่สมดุล ถ้าคุณคิดว่ารูปภาพของเราไร้สาระและชวนให้สับสน ให้มองที่สิ่งที่นักฟิสิกส์พูดสิ ศิลปินบางคนทรยศต่อความอิจฉาทางวิทยาศาสตร์: Dalí พูดถึง “ความแม่นยำในการวิเคราะห์การเผาไหม้” ของวิทยาศาสตร์ ทั้งเขาและเบรอตงพยายามนำทางระหว่างศิลปะและวิทยาศาสตร์ โดยคงความกำกวมเกี่ยวกับเป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขา
การจัดสรรวิทยาศาสตร์เหล่านี้เป็นเพียงการเปรียบเทียบที่เข้าใจผิดหรือไม่? พาร์กินสันซึ่งแนะนำฟิสิกส์ในยุคนี้มีความวิจิตรงดงามและเหมาะสมยิ่ง ตระหนักถึงอันตรายนั้น เช่นเดียวกับศิลปินบางคน จิตรกรและนักเขียนชาวเวียนนา Wolfgang Paalen วิพากษ์วิจารณ์เพื่อน Surrealists บางคนที่ใช้วิทยาศาสตร์เป็นเครื่องประดับบทกวี ศิลปินคนอื่นๆ ปิดบังความเข้าใจเพียงผิวเผินของพวกเขาในผ้าคลุมด้วยวาจาที่คลุมเครือซึ่งปรัชญาฝรั่งเศสในเวลาต่อมากลายเป็นเรื่องฉาวโฉ่ ความเข้าใจฟิสิกส์เพียงบางส่วนของเบรอตงไม่ได้ตรวจสอบความหยิ่งยโสของเขาแต่อย่างใด หลังจากที่เขาตีความไอน์สไตน์ว่า “หนึ่ง eเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
